Niet wit, niet zwart maar gekleurd

De gemeenteverkiezingen zijn in aantocht en dat maakt sommige politici heel zenuwachtig!

De artikels laten er geen gras over groeien: de grootste egotripper wil zijn publiek verslaan. Jammer genoeg moeten we toegeven dat er  gedurende deze hele legislatuur weer heel wat kritiek geuit werd. Het lijkt een felbegeerde bezigheid binnen de Lennikse politiek. Ik vermoed dat dit eerder een reactie is van machteloosheid. En we zouden ons dan de bedenking moeten maken of hiermee iemand structureel geholpen wordt.

Een gul gebaar of een ludieke actie, bijna onmiddellijk wordt hiervan verslag uitgebracht in de media. Wordt dit gedaan om zijn geweten te sussen,  zijn medemens te omarmen of eerder om kiezers voor zich te winnen? Ik stel vast dat al die kritiek veel lawaai geeft voor niks en enkel negatieve energie teweegbrengt. Het is niet omdat we ontevreden zijn met bepaalde situaties, dat we onmiddellijk een beleid moeten afbreken. Als een gemeentebeleid voortdurend wordt bekritiseerd, dan ondermijn je het vertrouwen in dit beleid waarin elke speler een rol heeft. Dit beleid kent ook een voorgeschiedenis en dat wordt vaak niet onder de aandacht gebracht.

We hebben tenslotte burgers die hun hakken in het zand zetten, maar als puntje bij paaltje komt, zijn de meeste mensen enkel geïnteresseerd in hun eigen straat. Het lijkt me dan ook heel subjectief een algemeen beeld te schetsen van de doorsnee Lennikenaar. Wanneer we de mening van enkelingen gebruiken om een politiek statement te maken, vraag ik me af waar we mee bezig zijn. Statistieken kunnen mij dan ook niet altijd bekoren.

De afgelopen jaren hebben mij getoond dat het zinvoller kan zijn om te proberen te begrijpen dan te veroordelen. Maar het ene vraagt meer tijd dan het andere en tijd, dat is nu vaak wat ons ontbreekt.

Bij deze heb ik de tijd genomen om “mijn gedacht” te ventileren en wil ik de lezer er graag toe aanzetten om positief in Lennik te staan!

Chris De Moyter

Je hebt misschien ook interesse in...