De gemeenteraad vanop de eerste rij …

Sinds een paar jaar volg ik de gemeenteraad op regelmatige basis vanuit de publieksbanken.  De beste manier om als burger het hoogste beslissingsorgaan van de gemeente van kortbij te volgen en te beleven.  Soms vergelijk ik het met het volgen van een sportmatch waarbij een coach vanop de tribunes de troepen steunt. Hierbij viel het me op dat de coaches of de voorzitters van de oppositiepartijen steeds afwezig zijn.  Later in de week lees je dan een artikel in de media waarop uitvoerig het beleid op de korrel wordt genomen door diezelfde voorzitters. En dat recht heeft iedereen. Vrije meningsuiting is een liberaal gedachtegoed waar ik achter sta. Maar steun of coach je ploeg dan ook tijdens de match van de maand.

Vanuit die eerste rij is mijn politieke microbe stillaan gegroeid. En voor je het weet ben je vertrokken. Ik vind dan ook van belang dat iedereen zijn steentje bijdraagt in de gemeente. Hoe klein dat steentje ook is. En durf gerust verder te kijken dan je eigen straat.  Soms liggen er steentjes die we op eerste zicht niet zien liggen.

Toevallig vond ik zo een steentje, toen ik een paar maanden geleden een lokale vastgoedsite bezocht. Ik  ontdekte een verkoop van een stuk bos in onze gemeente. Ik ging hiermee aankloppen bij het gemeentebestuur en was dan ook super trots om een paar maanden later vanuit diezelfde eerste rij in het publiek te horen dat de aankoop van een stukje groen goedgekeurd werd.  Daaruit blijkt nog maar is dat aan politiek doen soms schuilt in kleine dingen.

Soms maakt het aanschouwen van een gemeenteraad me ook triest. Van nature ben ik positief ingesteld en werk graag samen om projecten tot een goed einde te brengen. Mensen samenbrengen is hierin van groot belang. En als er dan eens iets fout gaat, kan je hieruit leren. Dan gaat het er niet om wie de fout gemaakt heeft, maar wel wat we uit het proces kunnen leren om het een volgende keer beter te doen.  Maar helaas wordt er tijdens de gemeenteraad vaak de man gespeeld en niet de bal om opnieuw de vergelijking te maken met de sportwereld.

Je kan aan de kant blijven staan, of roepen als je wil, maar daarmee bereik je minder. Daarom heb ik zelf beslist om toe te treden tot het veld en de handschoen op te nemen en mezelf kandidaat te stellen om deel te nemen aan de gemeenteraadsverkiezingen in oktober.

Wil je zelf ook is graag een gemeenteraad volgen, dan ben je meer dan welkom in de raadzaal.  Er zijn nog genoeg plaatsen vrij op de tribune. En wat is er nu objectiever dan een match in levende lijven te volgen dan achteraf de resultaten (al dan niet gekleurd) te lezen in de media.

Jo Massaer

Je hebt misschien ook interesse in...